Sygnatury rękopisów Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu

Tradycyjne sygnatury rękopisów Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu składają się z trzech elementów:
(1.) rzymskiej liczby wskazującej tematykę (I – teologia; II – prawo; III – medycyna i nauki przyrodnicze; IV – filozofia, filologia i historia),
(2.) dużej litery określającej format rękopisu (F = 2º; Q = 4º; O = 8º; D = 12º) oraz
(3.) arabskiego numeru bieżącego rękopisu.
Manuskrypty z byłej Biblioteki Miejskiej (Stadtbibliothek Breslau) mają sygnaturę składającą się z dużej litery (R = Redigeriana, M = Magdalenaea, and B = Bernardina) i arabskiego numeru bieżącego.
Rękopisy pierwotnie z kościoła św. Elżbiety, które bezpośrednio przed drugą wojną światową znajdowały się w Śląskim Muzeum Rzemiosła Artystycznego i Starożytności we Wrocławiu (Schlesisches Museum für Kunstgewerbe und Altertümer) wyróżnia znacznik Miss wraz z numerem bieżącym.
Rękopisy zaś pochodzące z Biblioteki Milicha w Zgorzelcu (Görlitz, Milich’sche Bibliothek) – Mil. , numer rzymski identyfikujący format i numer bieżący.
Sygnatury rękopisów orientalnych rozpoczynają się od prefiksu Or., natomiast przybytki – Akc.